Preken en Overdenkingen

Overdenking In de bloembol is de krokus


Aan de Kallenkoterallee in Steenwijk bloeien op dit moment tienduizenden krokussen aan weerszijden van de weg. Een fantastisch gezicht.
Bij het zien van deze paarse en gele en witte krokussen komt steevast  het ontroerende lied in mij op, dat we net hebben gezongen: In de bloembol is de krokus. ( lied 982)

Al in januari begin ik te speuren naar die eerste krokussen. Dit helpt mij wanneer ik in de wintertijd somber wordt bij het zien van de afgestorven hortensia in de tuin,  
de heg vol verdord blad, alle bomen rondom mijn huis  lijken wel dood te zijn gegaan
de bloemen die vorig jaar de bermen vrolijk kleurden zijn volledig weggemaaid
 en de akkers staan leeg.
Woensdag is het biddag voor gewas, en vragen we om zegen voor het zaad dat daarop weer gezaaid zal worden en al het werk dat gedaan moet worden om deze  tot  oogst te brengen, te verwerken en  te distribueren zodat ieder deel kan krijgen aan wat de aarde voortbrengt. Of wel we kopen dit op  de markt, of in supermarkt of krijgen het  via voedselbank of een van de hulporganisaties die wereldwijd mensen die leven in armoede of in oorlogs- of noodgebieden voorzien van voedsel. En zo heeft God dit delen ook bedoeld toen Hij ons mensen al bij oorsprong de aarde in beheer  heeft gegeven om te bewerken,  om te genieten van wat de aarde voortbrengt aan fruit, groenten, granen, noten en allerlei  soorten gewassen.  Om daar zorgvuldig mee om te gaan,  er het goede mee te doen en te delen met elkaar zodat niemand tekort heeft, want God laat het groeien voor ieder mens.  Ook die opdracht aan ons allen mogen we ons in herinnering brengen als we woensdag bidden om zegen  voor gewas en arbeid.

Tegelijkertijd is het gebed op biddag  ook een gebed van vertrouwen.
want Het is dat we ons er een voorstelling van kunnen maken, anders zou je, als je nu om je heen kijkt,  niet kunnen geloven dat binnen enkele weken of maanden de tuinen weer vol staan met kleurrijke tulpen, dat de heg weer gewoon groen zal zijn,  en bloesem de bomen sieren,  en we de gewassen als het ware de grond uit zien groeien.
Dan is het alsof dezelfde aarde die we nu om ons heen zien ineens een heel andere wereld is geworden…
Wetenschappers kunnen dit proces biologisch verklaren,
Maar je doorziet misschien pas het wonder wanneer je de natuur kunt zien als schepping en herschepping uit de hand van God.
Als een illustratie bij zijn Woord, de Bijbel. Jezus sloot daarom ook vaak aan met beelden uit de natuur, als Hij mensen wilde leren over Gods liefdevolle zorg, zoals we hem net hoorden zeggen: ₃₀Als God het groen dat vandaag nog op het veld staat en morgen in de oven gegooid wordt al met zoveel zorg kleedt, met hoeveel meer zorg zal Hij jullie dan niet kleden? 

Door de natuur  , gewoon om ons heen, mogen we letterlijk voor ons zien hoe
het  voor God volkomen natuurlijk is dat leven bewaard blijft in de dood,
dat het daaruit weer opstaat.
iets dat voor ons mensen zo moeilijk voor te stellen is als we hierover in de Bijbel lezen.
Maar ieder jaar zien we het weer voor onze ogen gebeuren dat de boom, de heg, de bloem in de wintertijd helemaal niet is dood is gegaan, maar haar levenskracht is teruggevloeid naar de wortels, de bol, het zaad om daar in de verborgenheid, en diep in de grond de koude van de winter te overleven tot de lentetijd aanbreekt .
In  de koude van de winter groeit de lente ondergronds, nog verborgen tot het uitkomt  want  God ziet naar de schepping om.

En ineens  zie ik vanuit dit beeld voor me hoe God op dezelfde manier ook uw en mijn leven bewaren zal, ondanks dat ons lichaam sterfelijk is. En het leven van onze dierbaren wanneer ze gestorven zijn. En ondanks dat we hen missen in ons leven, mag het ons troost geven dat God met Pasen een nieuw hoofdstuk schrijft in de geschiedenis van God en mensen, waarin de dood daarin niet meer het einde van het leven betekent, maar dat we mogen vertrouwen dat God onze ziel, de levenadem , de levenskracht ook in de wintertijd van ons leven zal bewaren tot de Eeuwige lentetijd zal aanbreken op de Nieuwe Aarde.
Ook dan begint er weer een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van God en mensen.
Deze zelfde aarde is dan een andere wereld geworden.
Het is dat  we ons daarvan een voorstelling van kunnen maken omdat God zelf daarover beelden heeft gegeven met name aan de profeet Jesaja, die ons via de Bijbel zijn overgeleverd, anders zou je niet kunnen geloven dat
daar wolf en lam samen zullen weiden,
bomen daar  iedere maand nieuwe vrucht dragen,
de steppe zal juichen en de woestijn zal bloeien als een roos 
en wapens weer zullen worden omgesmeed tot ploegscharen en speren tot snoeimessen,
Beelden die zomaar doen denken aan het oorspronkelijke paradijs die verloren is gegaan.

Zo toont God ons dat Hij niet loslaat wat Zijn hand is begonnen,
Niet met zijn schepping, niet met ons mensen, niet met ons leven.
Met de opstanding van Jezus geeft Hij ons daarin met Pasen een zichtbaar teken, en ook ieder voorjaar mogen we dit wonder aanschouwen van leven dat weer opstaat, zoals op dit moment de krokussen.
Moge de komende lente u en mij vooruitwijzen naar de Eeuwige Lentetijd op Gods nieuwe aarde. Amen

© Roelie Stevens-Schipper.